یکی از گام های احتمالی که جهت یک پارچه سازی هوش مصنوعی با دموکراسی میتوان برداشت ایجاد یه رابط جذاب مابین افراد و دولت مشابه سیستم موجود حمایت از حقوق مشتری بوجود آورد که در این مورد شهروندان موتوانند یک رابطه مطمئن با برنامه حمایت دولتی داشته باشند.
آیا باید از هوش مصنوعی برای ساخت شهروندانی بهتر استفاده کرد ؟
یکی از گام های احتمالی که جهت یک پارچه سازی هوش مصنوعی با دموکراسی میتوان برداشت ایجاد یه رابط جذاب مابین افراد و دولت مشابه سیستم موجود حمایت از حقوق مشتری بوجود آورد که در این مورد شهروندان موتوانند یک رابطه مطمئن با برنامه حمایت دولتی داشته باشند.
وجود یک همچنین سیتمی با عث تعالی رابطه همکاری شهروندان و تشویق آن ها برای نقش افرینی در جهت ساخت یک جامعه با عملکردی بهتر خواهد شد. این روند با یک سری پرسش آغاز خواهد شد از جمله آنها :
آیا برای تمامی موقعیت های بوجود امده تلاش کرده اید , آیا دیپلم گرفته اید , آیا تاریخ را مطالعه کرده اید , یا به خدمت سربازی رفته اید؟
چند مرتبه از سن 18 سالگی رای داده اید؟
در دهه گذشته از چندین و کدامین تصحیلات عمومی بهره برده اید؟
آیا اگر نظر سنجی از شما خواسته شده در اینباره به آن پاسخ داده اید ؟
آیا به عنوان عضو هیئت منصفه پیشنهاد دریافت کرده اید؟
اولویت هایی که شهروندان رده بالاتر از آن بهره میبرند میتواند شامل وام ها با سود کمتر , یا مالیت کمتر , بلیط های موزه ها و مکان های دیدنی , بررسی کمتر و سریعتر در گیت های فرودگاهی و یا حتی ساده نگری در بررسی میزان مالیت پرداختی آن ها است.
حتی افراد با نفوذ در جامعه ممکن است اقامت در یک هتل گران قیمت را بصورت رایگان و پیشکشی در یافت کنند.
زمانی مه افراد مختلف جامعه برای دریافت یک شغل خاص اقدام میکنند همه آنها بطور مختلف و بر اساس معیارهای نا برابر دسته بندی خواهند شد.
آما زمانی که که پای اشتغال پیش میاید هوش مصنوعی امکان شناسایی بهینه شغل متناسب با هر شهروند را داراست و آن را بر اساس سابقه کاری فرد , مهارت ها و ترجیحات شخص بصورت کاملن بهینه تر از هر سیستم موجود که تا امروز وجود دارد, انجام میدهد.